|
|
NSB: radicaal, maar niet alleen negatief
AMSTERDAM – De NSB was van meet af aan een radicale partij. Ze was ook veel meer dan een antibeweging in de samenleving.
Dat concluderen Edwin Klijn en Robin te Slaa in hun vuistdikke studie –939 pagina’s– over de opkomst van de NSB in de jaren 1931-1935, die ze dinsdag presenteerden.
Klik op de Klik hier link ter inzage stinkende RD-artikel.
Commentaar
Het bovenstaand RD-artikel stinkt naar een rehabilitatie van de NSB. Schokkend dat de heren Klijn en Te Slaa in hun artikel de NSB niet 1 keer typeren als een zusterpartij van Hitler's NSDAP. Ook typeren genoemde heren de NSB niet als een fascistische verraderspartij jegens de Staat der Nederlanden en jegens de burgers van die staat. In het verhaal van genoemde heren gaat dan ook een subtiel pleidooi voor de NSB schuil.
De oprichter en 'Algemeen Leider' van de NSB, Anton Mussert, wilde 'de verrotte democratie' langs parlementaire weg afschaffen, bij meerderheid van stemmen. Het SCHANDALIGE pleidooi van dhr. Te Slaa over Mussert is landverraad van het ergste soort.
Zie bron:
http://www.refdag.nl/artikel/1441390/Mussert+was+niet+kleurloos.html
De werkelijkheid
De NSB werd in 1940-1945 algemeen getekend als een landverraderlijke partij. Toch nam het aantal NSB-leden tijdens de bezetting aanzienlijk toe, van 31.000 in 1940 tot 100.000 in 1942. Het ging hier om mensen die in de Nieuwe Orde(!) vooruit wilden komen: 'je moet met je tijd meegaan', redeneerden ze. In 1943-1944 verloor de NSB veel aanhang, tot alleen een harde kern overbleef.
Na de oorlog werden NSB-ers massaal opgepakt en gevangengezet. Pas in 2008 werd door een diepgaand onderzoek bekend dat NSB-leider Anton Mussert tijdens de bezetting een vermogen bij elkaar had geroofd. Omgerekend naar nu was zijn bezit ruim tien miljoen euro waard. Het bezit werd verkregen door afpersing van bedrijven en in beslagname van Joods bezit. Niet minder dan 154 NSB-leden werden ter dood veroordeeld. In 110 gevallen is de doodstraf omgezet in levenslang. Mussert kreeg volkomen terecht de doodstraf, wegens landverraad. Hij werd op 7 mei 1946 gefusilleerd. De feiten liegen er niet om dat de NSB in de oorlogsjaren een ordinaire verraderspartij was, in dienst van de SS, een partij die talloze Joden heeft verraden en verantwoordelijk was voor de dood van duizenden gedeporteerde Joden en burgers. Elke positieve typering van de NSB moet derhalve strafbaar worden gesteld. Ook de toenmalige NSB-dominees moeten alsnog postuum worden gevonnisd als landverraders. Dat geldt ook voor de pro-Duitse en antisemistische houding van de SGP-leiding in de oorlogsjaren, met uitzondering van ds. Zandt.
GPPB.
|
|